Jesteś tutaj:
  1. Start
  2. Historia

Historia

Kształcenie specjalne w Dęblinie ma już ponad 40-letnią tradycję. W roku 1969 przy Szkole Podstawowej nr 2 zorganizowano klasę specjalną liczącą 11 uczniów prowadzoną przez panią Barbarę Sawincew. W 1970 decyzją Kuratora Oświaty i Wychowania w Warszawie, przy Szkole Podstawowej nr 2 utworzono Podstawową Szkołę Specjalną, której dyrektorem została pani Barbara Sawincew.

W szkole uczyło się wówczas 42 uczniów. W latach 1970-1977 placówka funkcjonowała pod nazwą Szkoła Podstawowa Specjalna. Stopniowo przybywało dzieci, zwiększyła się liczba oddziałów z 3 do 5 oraz powiększyło się grono pedagogiczne z 3 do 8 osób. Nauka odbywała się w 3 izbach lekcyjnych. Trudna sytuacja lokalowa zmuszała Dyrektora Szkoły Specjalnej do starania się o zorganizowanie placówki z prawdziwego zdarzenia. O zaistnienie nowej szkoły walczono wszędzie: u władz powiatowych, wojewódzkich, administracyjnych i politycznych.

    

    

Dzięki tym staraniom w roku 1977 decyzją Kuratora Oświaty i Wychowania w Lublinie Szkoła Podstawowa Specjalna została przekształcona w Państwowy Zakład Wychowawczy i przeniesiona do budynku Szkoły Podstawowej nr 1, której obniżono stopień organizacyjny do klas I- IV.

Dyrektorem Państwowego Zakładu Wychowawczego została pani Helena Prokofij, dyrektorem Szkoły Podstawowej Specjalnej pani Stanisława Bielecka a kierownikiem internatu pan Aleksander Płowaś. Początkowo warunki były bardzo trudne. Wychowankowie mieszkali w Sali gimnastycznej i salach lekcyjnych. Brak było odpowiedniego zaplecza nie było ciepłej wody. Rozpoczęto budowę internatu. Uczniowie aktywnie włączyli się do prac przy budowie, działając jednocześnie w Samorządzie uczniowskim, drużynie zuchowej i harcerskiej.

W roku szkolnym 1978/1979 trwają prace wykończeniowe przy budowie internatu. W styczniu 1979 roku nowy budynek zostaje zasiedlony. W prace porządkowe i urządzanie pomieszczeń dużo wysiłku wkładają uczniowie oraz wszyscy pracownicy szkoły.

Po zagospodarowaniu internatu rozpoczęto prace porządkowe wokół szkoły i budowę boiska. Do prac przy boisku czynnie włączyli się nie tylko nauczyciele i uczniowie, ale również rodzice. W tym trudnym okresie szkoła organizuje różnego rodzaju akcje społeczne i zdobywa sobie sojuszników. Z pomocą przychodzą zakłady pracy i organizacje społeczne.

W roku szkolnym 1979/1980 ulegają poprawie warunki mieszkaniowe wychowanków. Sale sypialne zostają wyposażone w nowy sprzęt, zagospodarowane zostają hole. Również w tym roku szkolnym następują zmiany personalne: dyrektorem szkoły zostaje pan Aleksander Płowaś, a kierownikiem internatu pani Urszula Frańczak.

W szkole rozwija się działalność pozalekcyjna. Powstają zespoły korekcyjno-wychowawcze, zespół prowadzący ćwiczenia ortofoniczne, kółko taneczne, techniczne, żywego słowa oraz zostaje zorganizowana mini-harcówka. W roku szkolnym 1982/1983 zostaje opracowany pierwszy statut placówki. Po długich staraniach wychowankowie mają nareszcie zapewnioną opiekę lekarską, stomatologiczną i pielęgniarską. Rok szkolny 1984/1985 przynosi zmiany organizacyjne. Zostaje podniesiony stopień organizacyjny Szkoły Podstawowej nr 1 z I-IV do I-VIII.

Z dniem 01 stycznia 1985 r. zostaje zmieniona nazwa z Państwowego Zakładu Wychowawczego na Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy. Naukę kontynuuje 79 uczniów zorganizowanych w 5 oddziałach. W internacie mieszka 52 wychowanków tworząc 4 grupy wychowawcze. W szkole działają organizacje takie jak: ZHP, SKO, LOK, LOP, SKS oraz powstaje zespół „Aerobik" a uczniowie biorą udział w olimpiadzie sportowej.

W roku 1985/1986 następuje rozdzielenie Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego i Szkoły Podstawowej nr 1. Odtąd obie placówki prowadzonę są oddzielnie. SOSW zajmuje sale lekcyjne na II piętrze a wspólnie ze Sz.P. nr 1 korzysta z sali gimnastycznej, pracowni technicznej i świetlicy.

W latach 1986-1989 liczba uczniów utrzymuje się na przybliżonym poziomie 78-83 osób. W szkole działają liczne koła zainteresowań czego efektem jest udział w olimpiadzie sportowej, wystawie prac plastycznych, przeglądzie teatrzyków, Wojewódzkiej Olimpiadzie Specjalnej, Zlocie Drużyn „Nieprzetartego Szlaku" oraz w Wojewódzkim Przeglądzie Zespołów Artystycznych. Szkoła organizuje wiele wycieczek oraz zajęcia dla młodzieży na krytym basenie. Wraz z podniesieniem stopnia organizacyjnego Szkoły Podstawowej nr 1 i z odczuwalnym coraz bardziej brakiem miejsca powstaje idea rozbudowy placówki SOSW znajduje w tej sprawie wsparcie u władz administracyjnych i politycznych miasta. Zostaje powołany Społeczny Komitet Rozbudowy Szkoły, który drukuje cegiełki i gromadzi środki na ten cel.

W roku szkolnym 1989/1990 w szkole uczy się 63 uczniów. W czerwcu odchodzi na emeryturę wieloletni dyrektor Ośrodka pani Helena Prokofij a nowym dyrektorem zostaje pani Teresa Wilk która kontynuuje starania o pozyskanie środków na zakup m.in. na obuwia i odzieży dla wychowanków. Szybko rosnące ceny powodują ogromne trudności w funkcjonowaniu bloku żywieniowego. W tych trudnych chwilach z pomocą przychodzi proboszcz parafii pod wezw. Piusa V ks. Zbigniew Bieńkowski, który wspiera placówkę finansowo oraz darami rzeczowymi. Z pomocą przychodzi również Polski Czerwony Krzyż.

W latach 1990/1991 gromadzenie pieniędzy na rozbudowę placówki staje się coraz trudniejsze. Pieniądze zgromadzone przez Społeczny Komitet Rozbudowy Szkoły ulegają dewaluacji i tracą na wartości wobec czego zostaje podjęta decyzja odstąpienia od planu rozbudowy placówki.

Ośrodek nadal boryka się z ogromnymi trudnościami finansowymi. W trudnych chwilach z pomocą przychodzą Lotnicze Zakłady Remontowe – Dęblin, Zakłady Przetwórstwa Owocowo Warzywnego „Hortex" Ryki, PCK. SOSW otrzymuje również pomoc z SOS Ziemi Lubelskiej. Chęć pomocy deklarują również inne dęblińskie szkoły. Uczennice ZSZ nr 2 w Dęblinie szyją zabawki przytulani dla dzieci z Ośrodka.

Od roku szkolnego 1992/1993 SOSW przestaje być samodzielną placówką. Aktem Założycielskim, Kurator Oświaty w Lublinie powołał Zespół Szkół Podstawowych nr 1, w skład którego wchodzą ogólnodostępna Szkoła Podstawowa nr 1 i Specjalny Ośrodek Szkolno Wychowawczy (ze szkołą podstawową specjalną i internatem).

Dyrektorem Zespołu zostaje pani Urszula Garwolińska, zastępcą do spraw SOSW pani Teresa Wilk, kierownikiem internatu nadal pozostaje pani Urszula Frańczak.

W latach 1993-1995 zmniejsza się liczba uczniów do 50. Działalność Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego wspierana jest przez Komisję Charytatywną, Pułk Lotniczy oraz Pułk Zaopatrzenia, od którego otrzymuje nieodpłatnie samochód dostawczy „Nysa". Szkoła organizuje wiele wycieczek do bliższych i dalszych miejscowości. W internacie rozpoczyna działalność zespół teatralny „Wesołe Skrzaty", który w czerwcu 1994 r. bierze udział w Ogólnopolskim Festiwalu Małych Form Artystycznych Dzieci Specjalnej Troski „Bagatela 94" w Krakowie. Dzięki sponsorom zespół ze spektaklem „Wielka podróż" bierze udział również w Festiwalu „Bagatela 96".

Od dnia 01.09.1999 r. ze względu na reorganizację systemu oświaty ponownie ulega zmianie nazwa placówki. Powstaje Zespół Szkół nr 1 w skład którego wchodzą: Szkoła Podstawowa Specjalna, Gimnazjum Specjalne, Internat oraz wygaszana ogólnodostępna Szkoła Podstawowa nr 1. Stanowisko dyrektora nadal piastuje pani Urszula Garwolińska, zastępcy dyrektora pani Teresa Wilk, na stanowisko kierownika internatu zostaje powołana pani Jolanta Kutera.

Z dniem 01.09.2003 r. następuje kolejna zmiana nazwy z Zespołu Szkół nr 1 na Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy w skład którego wchodzi Szkoła Podstawowa nr 1, Gimnazjum Specjalne nr 4, Internat. Pod tą nazwą placówka istnieje do dnia dzisiejszego.

W czerwcu 2004 roku wicedyrektor pani Teresa Wilk odchodzi na emeryturę. We wrześniu tego roku zostaje powołany społeczny wicedyrektor pani Jolanta Kutera. W tym samym roku szkolnym pada propozycja utworzenia w Ośrodku sali stymulacji polisensorycznej. Dzięki wsparciu finansowemu Wojskowych Zakładów Lotniczych w Dęblinie oraz wygospodarowaniu znacznej kwoty ze środków własnych z początkiem roku szkolnego 2004/2005 udaje się zrealizować ten projekt.

Rozpoczęto prace modernizacyjne ze środków PFRON - programu „Edukacja-pomoc w dostępie do nauki dzieci i młodzieży niepełnosprawnych", o pozyskanie których przy dużym wsparciu władz miasta, ubiegano się od lutego 2007r. Z końcem sierpnia 2007 roku na emeryturę odchodzi wieloletni zasłużony dyrektor placówki pani Urszula Garwolińska. Na stanowisko dyrektora w wyniku konkursu z dniem 01.09.2007 r. zostaje powołana pani Jolanta Kutera a stanowisko wicedyrektora obejmuje pani Jolanta Tarka.

Ostatnie lata to czas intensywnych prac remontowych i modernizacyjnych. Wyremontowano i dostosowano do potrzeb wychowanków łazienkę chłopców w internacie. Wymieniono pokrycie dachu. Dzięki pozyskaniu środków finansowych, wsparciu rodziców, pracowników ośrodka oraz pomocy dyrekcji WZL w Dęblinie rozebrano i wybudowano nowe szatnie. Pomalowano większość sal lekcyjnych oraz korytarze szkolne.

Poniższe zdjęcia przedstawiają stan sprzed remontu oraz po wykonaniu prac modernizacyjnych
Z dniem 1 września 2017 r. na stanowisko Dyrektora zostaje powołana pani Beata Kursa.